مقایسه دو آزمونost وscore برای برآورد پوکی استخوان در زنان یائسه

سابقه و هدف: عوامل متعددی می توانند در پیشگویی احتمال پوکی استخوان و تصمیم گیری برای انجام تراکم سنجی اثرگذار باشند؛ بر مبنای این عوامل روشهایی شامل orai, ost, score و غیره جهت تعیین خطر ابداع شدند. در این مطالعه دو روش score و ost جهت تعیین احتمال پوکی استخوان با یکدیگر مقایسه شدند. مواد و روشها: این تحقیق به روش تشخیصی در بیمارستان لقمان در سال 1387 روی 210 خانم یائسه انجام شد. پس از محاسبه ost و score، تراکم سنجی انجام شد و موارد پوکی استخوان (t-score ≤ -2.5) و در معرض خطر (t-score ≤ -2) مجزا شدند. حساسیت، ویژگی، نسبت درست نمایی (lr)، صحت تست ها و سطح زیر نمودار این دو گروه محاسبه شدند. همچنین ppv و npv هر یک از این روشها نسبت به نتایج bmd تعیین و در نهایت tp، tn، fn و fp آنها با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن افراد، 3/57 سال بود. 43 نفر (3/20%) مبتلا به پوکی استخوان و 88 نفر (7/41%) در معرض خطر بودند. مقادیر ppv و npv برای آزمون ost به ترتیب 2/39% و 6/91% و برای آزمون score به ترتیب 2/34 و 8/97 بود. موارد صحیح و ناصحیح دو روش مشابه بودند (4/0>(p. score، دارای بالاترین حساسیت در هر دو گروه پوکی استخوان و در معرض خطر بود (به ترتیب 95% و 2/88%) و همچنین بالاترین ارزش اخباری منفی و نسبت شانس تشخیصی (diagnostic odds ratio) را داشت. ost دارای بیشترین ویژگی در هر دو گروه بود (4/71% و 4/75%) و نیز بالاترین نسبت درست نمایی را داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد که این دو آزمون اختلاف معنی داری در پیشگویی پوکی استخوان با یکدیگر نداشتند. ost با ویژگی و نسبت درست نمایی بالاتر می تواند در تفکیک افراد بیمار مؤثرتر باشد و score با حساسیت بیشتر و ارزش اخباری منفی و صحت، ارزش در تفکیک افراد غیر بیمار دارد.